Ayrılık

Ayrılık derdini çekmeyen bilmez
Diyarı gurbette zor'dur ayrılık
Hasretle kavrulup pişmeyen bilmez
Alev alev yanan kor'dur ayrılık

Gün gelir özlemin, ateşi yakar
Gün gelir ağlarım içime akar
Gün gelir gözlerim yollara bakar
Gönlümde sönmeyen har'dır ayrılık.

Şiir yazam derim kalemim ağlar
Gam kasavet, elim ayağım bağlar
Önüme set olur şu soyha dağlar
Bir zindan misali dar'dır ayrılık

Bazen deli gönlüm dalar feryada
Bazen özlemleri görür rüyada
Bazen hayat denen ulu deryada
İçimde bir hicran zar'dır ayrılık.

Ayrılık hasretlik canıma yetti
Bir ömür gurbette öylece bitti
Acılar üstüne acılar kattı
Sanki benle kardeş, yâr'dır ayrılık

Kul Mustafa'm, yoktur gurbetle aram
Ayrılık derdiyle azıyor yaram
Bir merhemi yok ki yaramı saram
Açılan yaramda nâr'dır ayrılık

Mustafa Atasever